Goedenavond dames
Sorry voor het lange bericht. Maar ik moet het even uiten. Hoop op reacties…
Hoe gaan jullie om met spijt? Ik wou dat ik iemand was die kon zeggen, het is gebeurt, niks meer aan te doen. Maar ipv daarvan ga ik er weken mee zitten en aan denken. Dat ik er ook echt heel depressed van kan worden.
Het zit zo, ik heb tijdens het uitgaan een jongen ontmoet, we hebben voor een paar weken tijdens uitgaan met elkaar gezoend en vond het ook leuk dat ik dat met hem deed en om hem te zien. Hij wilde steeds meer. Maar dat wou ik nooit met hem want ik was bang voor spijt en ik vind seks ook iets wat ik niet met iedereen zomaar doe. Ik heb eerder in het verleden ook seks met een jongen gehad waar van ik jaren later er nog spijt van heb dus ik wilde voorkomen dat dat nog een keer zou gebeuren en had ook eigenlijk mezelf beloofd om dat nooit meer te doen want ik wist nu dat dat er van kwam.
Afgelopen weekend is het dus wel gebeurd. En nu heb ik er heel erg spijt van, de seks was sws heel slecht. Maar ook omdat ik hem helemaal niet zo knap vind, dat is de grootste reden. En het nu rond kan gaan in mijn stad bij meerdere mensen wat ik echt niet fijn vind. Snap ook niet dat ik het toch heb gedaan, terwijl ik het eerder ook al niet wou. Schaam me nu ook tegen over hem en ik kom hem nu ook elke week weer tegen. Ik heb me een beetje over laten halen door hem en vond het wel spannend ofzo. Dit is ook de eerste keer dat ik weer seks heb na 2 jaar uit elkaar zijn met mijn ex.
Ik weet niet hoe ik met deze spijt om moet gaan omdat ik het niet terug kan draaien en ik het wel iets groots vind. Nadat het is gebeurd heb ik de hele week afleiding gehad en er niet zo diep en veel over nagedacht, en nu besef ik het ineens heel goed en zit ik er heel erg mee. Zodra ik wakker word denk ik er aan en als ik ga slapen.
Of overdrijf ik? Wie heeft dit ook gehad?
Dankjulliewel alvast 🤍